سن انسان، به عنوان یکی از خصوصیات فردی مهم، که می تواند مستقیما توسط طرح های متمایزی که از حالت چهره ناشی می گردد، تشخیص داده شود. به دلیل پیشرفت های سریع در گرافیک کامپیوتر و دید ماشینی، ترکیب سنی مبتنی بر کامپیوتر و برآورد آن از طریق چهره ها، اخیرا به عنوان موضوع رایج خاصی تبدیل شده که این به دلیل ظهور برنامه های کاربردی حقیقی زیادی در همانند هنرهای بدیعی، مدیریت ارتباط با مشتری الکترونیکی، کنترل امنیتی و نظارت بر نظارت، زیست سنجی، سرگرمی و هنر بدیعی می باشد. ترکیب سنی به معنی بازتفسیر تصویرچهره از نظر زیباشناختی به همراه روند پیری طبیعی  و تاثیرات جوان سازی بر روی چهره فرد می باشد. برآورد سن بر مبنای دسته بندی تصویرچهره به صورت اتوماتیک با در نظر گرفتن سن دقیق (سال) یا گروه سنی (محدوده سنی) چهره افراد، تعریف می گردد. به دلیل جزییان و پیچیدگی ، هر دو مسئله دارای جذابیت بوده، با این وچود برای طراحان سیستم برنامه های کاربردی بر مبنای کامپیوتر را به چالش می کشد. تلاش های زیادی در بخش های علمی و صنعتی در طی چند دهه گذشته به این موضوع اختصاص داده شده است. در این مقاله، به بررسی تکنیک های امروزی در ترکیب سنی بر مبنای تصویرو موضوعات برآورد می پردازیم. مدل های موجود، الگوریتم های رایج، عملکردهای سیستم، مشکلات فنی، پایگاه داده عمومی پیر شدن چهره، پروتکل های ارزیابی، و مسیرهای های نوید بخش آینده، با بحث های نظامند مد نظر قرار می گیرد.

کلیدواژه- پیری چهره، برآورد سن، ترکیب سنی، توالی سن، بررسی

1. مقدمه 

به عنوان " پنجره ای به سمت روح بشر" چهره انسان اطلاعات قابل قبول مهمی را در ارتباط با خصوصیات فردی منتقل می کند. خصوصیات انسانی توسط مشخصه های چهره همانند هویت فردی، حالت چهره، جنسیت، سن، اصالت نژاد، و ژست، توجه زیادی را در دهه های گذشته از بخش های آکادمیکی و صنعتی به سمت خود معطوف داشته، از این رو تکنیک پردازش نمای چهره کاربردهای زیادی را در حوزه تصویر و گرافیک کامپیوتری ایجاد کرده است. دو مشکل اساسی در ارتباط با پیشرفت این تکنیک ها، الهام دهنده می باشد.